Το ζην το οφείλω στην VISA…

Όταν είσαι μικρός οι γονείς σου σε βάζουν στην πρίζα να αποκτήσεις πολλά για να γίνεις κάποιος.

Ξυπνάς ένα πρωί και ανακαλύπτεις ότι έχεις σπαταλήσει τον χρονο σου σε ανούσια πράγματα.

Αρχίζεις να τα ξοδεύεις για να γίνεις τιποτα….

Τρως και κάνα δυο «τα λεγόμενα χαστούκια της ζωής» («ντοκτορά» και «μπάτσελορ» τα λέω εγώ) και έρχεσαι και ισιώνεις.

Τότε πρέπει να αρχίσεις να μαθαίνεις να ζεις από την αρχή, να ακούς ξανά ,να μυρίζεις ,να βλέπεις ,να αισθάνεσαι.

Έχεις το ακριβότερο αυτοκίνητο και ο γιατρός σου λέει να περπατάς,

Έχεις ένα ψυγείο γεμάτο με φαγητό αλλα δεν κάνει να το φας και σε παροτρύνουν για αυστηρή δίαιτα.

Έχεις την θεογκόμενα και σου λένε να απέχεις γιατί έχεις αποκτήσει υψηλή αρτηριακή πίεση και θα της μείνεις στα χέρια.

Τελικα μήπως τα μικρά και ασήμαντα πράγματα των προγόνων μας ,και του παρελθόντος μας, είχαν μεγαλύτερη αξία.

Μιλάμε για αύξηση του βιοτικού επιπέδου και του μέσου όρου ηλικίας.
Ξεχνάμε τελικα, ότι τα περισσότερα εν ζωή χρόνια μας τα καταναλώνουμε άσκοπα και ανούσια και ,η ποιότητα αυτής της ζωής είναι μαύρα χάλια.

Παλιά λέγαμε για κουρασμένους βιολογικά 40ρηδες,σημερα μιλάμε για κουρασμένους ψυχολογικά 30αριδες.

Και τι τους περιμένει ?

Γεννιούνται με διαβήτη
Αποκτούν χοληστερίνη στα 10
Ένα σοβαρό τροχαίο στα 20
Μια κατάθλιψη στα 30
Μια καρδιοπάθεια στα 40
Ενας καρκίνος στα 50
Ένα εγκεφαλικό στα 60
Ένα ουρικό οξύ στα 70
ΚΑΙ ΒΙΝΓΚΟ μετά από όλα αυτά ζεις και έφτασες σε μια ηλικία που πλέον μπορείς να χαρείς την ζωή σου (χα χα χα χα .όση σου απέμεινε τελικά)

Το ζην το οφείλω στην VISA… και το εφ ζην στην MASTERCARD.
Να βγάλω και μια DINERS για να αφήσω και κάνα 10χιλιαρο κληρονομιά στη διαθήκη μου για τα παιδιά μου ?